Binnen in de krater van 's werelds giftigste vulkaan Mount Ijen
Avontuurlijk Java? Beklim de Ijen Vulkaan! Je kunt er naast de prachtige klim ook echt de krater in gaan. Maar je kunt alleen binnen in de krater van ’s werelds giftigste vulkaan Mount Ijen als je een gasmasker draagt. Deze beschermen je tegen de rookwolken die afkomen van het gele zwavel – ook wel genoemd – ‘Het Duivelse Goud’. Als je helemaal beneden in de krater komt zie je een uniek natuurverschijnsel: ‘Blauw vuur’!
Giftig Genieten met Gasmaskers
Een van de meest surrealistische ervaringen ooit. Het beklimmen van de vulkaan Ijen is werkelijk speciaal.
De vulkaan die in de volksmond nog drie verschillende namen heeft ( Kawah Ijen, Mount Ijen, Ijen Crater) vereist wat doorzettingsvermogen om er te komen. Maar dat betaalt zich volledig terug. Je maakt er kennis met ‘Het Duivelse Goud’, ‘Het Blauwe vuur’ en het grootste kratermeer ter wereld terwijl je je gasmasker op hebt. Wil je weten hoe onze ervaring met de klim was? Lees dan door.
Inhoudsopgave
"Je hoeft niet eens in Java te zijn. Je vliegt in 30 minuten naar Banywuwangi waar je opgehaald wordt door Dialoog Hotel. De rest wordt geregeld."
Vroeg opstaan & Schema van de Tour
Herken je dat? Van die reisbloggers die heel stoer vertellen hoe vroeg ze opstaan om de zonsopkomst mee te pakken? Zijn wij ook wel schuldig aan. Maar voor deze trip gaan we een leveltje verder.
Er is namelijk niet zoiets als een ochtend en een middagtour. Er is alleen de nachttour. En dat betekent dat je telefoon om 23:30 gaat voor je ‘Wake up Call’.
Wij lagen er ter voorbereiding al om 20:00 uur in, maar zo vroeg kun je gewoon nog niet slapen. Je wordt dus best gebroken wakker.
Dit neem je mee
- Wandelschoenen of schoenen met stevige grip of profiel.
- Trui, vest en sjaal want het kan tot wel 5 graden Celsius worden.
- 2x 500ML water
- Cash geld in Rupiah
- IDR 150.000/pp in het weekend
- IDR 100.000/pp op doordeweekse dagen
De klim naar de top van de Ijen Vulkaan
Het is 01:00 in de ochtend. Oeff wat is het koud. Kan het eigenlijk wel zo koud zijn hier? We horen toch in Indonesië te zijn? We hebben ons warm aangekleed met vesten en sjaals, maar onze gids heeft zelfs handschoenen aan. ‘Dat snap ik’, denk ik terwijl ik ademwolkjes uitblaas.
In het pikkedonker lopen we naar een kraampje waar we een koffie kunnen drinken. Het is tevens één van de laatste kansen om nog naar de wc te gaan. Het is koud, maar ik hoef op een of andere manier niet. Onze gids vertelt ons dat hij studeert om leraar Engels te worden en dat dit zijn bijverdienste is. Een bijverdienste die gek genoeg beter betaalt dan wat hij gaat verdienen als hij eenmaal leraar is. Leraren worden betaald door de Indonesische overheid en die betaalt een stuk slechter dan een baan in het toerisme. Toch wil hij leraar worden omdat het zijn droom is om kinderen te helpen en Indonesië verder te helpen.
"Iedereen heeft enkel een hoofdlamp of een zaklamp en de lichtstralen dansen tussen het opgewaaide zandstof en de walmen van de kettingrokende gidsen. Als je dagelijks zwaveldampen inademt boezemen de longfoto's op een pakje peuken je ook geen angst meer in"
We begeven ons naar de voet van de klim. Het eerste deel is iets minder steil. Er ligt kiezelig grind op het zanderige pad. Zelfs terwijl je omhoog loopt glip ik regelmatig weg. Ik heb lacoste sportschoenen aan met weinig profiel en vraag me af hoe dit straks naar beneden moet.
Wat een onwerkelijk gevoel. Samen met vele andere mensen hike je in complete duisternis omhoog. Iedereen heeft enkel een hoofdlamp of een zaklamp en de lichtstralen dansen tussen de opgewaaide zandstof en de walmen van de kettingrokende gidsen. Als je dagelijks zwaveldampen inademt boezemen de longfoto’s op een pakje peuken je ook geen angst meer in.
Ineens wordt het een stuk steiler. Je moet je voeten goed wegzetten en bij voorkeur één voor één om niet weg te glijden. Althans ik moet dat. Met mijn lekkere schoenenkeuze. Omdat er zogenaamd geen wandelschoenen pasten in mijn wereldreiskoffer uitrustig. Dit is misschien wel de eerste keer dat ik jaloers ben op mensen met Nordic Walking stokken.
Ergens in het midden komen we aan bij een hutje. Je kunt er in principe naar toilet, maar wederom hoef ik niet. We klimmen snel door naar de top. Na een kwartiertje kunnen we nauwelijks ademhalen. De lucht stinkt en we mogen onze gasmaskers alvast op doen. Dat helpt.
Een kwartier later komen we aan bij de top van de Vulkaan. Het is nog steeds donker maar je kunt de krater wel inkijken. Het is een machtig gezicht om de rook uit de krater omhoog te zien komen.
Afdalen in de krater naar het Blauwe Vuur
We blijven niet al te lang stilstaan bij dit beeld. Het wordt namelijk langzaam drukker en we willen de krater in nu het nog relatief rustig is.
Terwijl we afdalen lijken we terecht gekomen in een scene recht uit Lord of the Rings. Het is een onwerkelijk beeld om al die lichtjes te zien afdalen volgens het slecht begaanbare pad in de krater. Ik stop af en toe in een poging het vast te leggen, maar het is te donker om de magie die je ervaart ook vast te leggen.
Het pad naar beneden is niet altijd even breed. Kans om naar beneden te vallen is er nergens, maar er is ook geen sprake van een trap. Het is een ongelijk pad met veel stenen en je moet je voeten goed neerzetten. Vallen kan namelijk wel en dan kun je je lelijk bezeren.
Af en toe komt er een enorme gaswolk op ons af. We stoppen dan even en concentreren ons op onze ademhaling. We lopen pas weer door als de wolk wegtrekt omdat de zuurstof die we binnenkrijgen tijdens die momenten niet genoeg is om ook te lopen.
Na ongeveer drie kwartier komen we beneden. We hebben geluk! Het blauwe vuur is zichtbaar en behoorlijk groot. Dat is altijd nog maar afwachten namelijk. Ik trek de volle rookwolk in, in een poging het vuur vast te leggen. Het is geweldig! Totdat de rook te dik wordt. Ik zie niets meer om me heen en ik kan niet ademen.
"Even wordt de rook teveel. Het bijt door mijn masker heen in mijn ogen en ik krijg nauwelijks lucht. Ik hoor angstig Judith roepen: "Mark kom". Dan voel ik de hand van mijn gids, hij trekt me mee uit de rook."
Ik kan mijn ogen niet meer open krijgen. Ik probeer ze om de paar seconden lichtjes te openen maar als vanzelf knijp ik ze weer dicht. De tranen zijn niet meer te stoppen. Ik wil hier weg. Even wordt de rook teveel. Het bijt door mijn masker heen in mijn ogen en ik krijg nauwelijks lucht. Ik hoor angstig Judith roepen: “Mark kom”. Dan voel ik de hand van mijn gids, hij trekt me mee uit de rook. Ik kom weer in een rookvrije omgeving en kan weer ademen.
Dat voelde niet fijn.
Binnen in de krater van 's werelds giftigste Vulkaan Mount Ijen
Nu we het blauwe vuur hebben gezien lopen we door naar het giftige zwavelmeer. De Ijen vulkaan is namelijk de meest giftige ter wereld. Hier ligt het grootste kratermeer ter wereld. Afhankelijk van de omstandigheden zie je hier een blauw en soms groen zwavelmeer. De krater heeft een diameter van 722 meter en het blauwe zwavelmeer is ruim 200 meter diep.
De Ijen vulkaan is inderdaad de meest giftige ter wereld. Binnenin de krater ligt het grootste kratermeer ter wereld. Het uiterlijk van het meer is afhankelijk van de omstandigheden en laat soms een blauw en soms een groen zwavelmeer zien.
"Je wilt je iPhone hier niet in laten vallen want die lost binnen een half uurtje volledig op."
De krater heeft een diameter van 722 meter en het blauwe zwavelmeer is ruim 200 meter diep. Je wilt je iPhone hier niet in laten vallen want die lost binnen een half uurtje volledig op. Nadat we op adem zijn gekomen gaan we op zoek naar de dode bomen van Mount Ijen.
De post-apocalyptische 'Dead Trees'
We lopen langzaam weer door de krater omhoog. Het doel is om de zonsopgang te zien, maar die gaan we waarschijnlijk net missen. Misschien niet. Omhoog lopen gaat eigenlijk een stuk sneller dan omlaag namelijk,
In een stevig tempo klimmen we de vulkaan weer uit. We willen graag naar de post-apocalyptische ‘Dead Trees’ van Mount Ijen die je halverwege de top van de krater kunt vinden. We zijn ook één van de weinigen met dat idee zien we. Vrijwel iedereen loopt namelijk weer de andere kant op om de berg weer af te dalen. Lucky us.
"Het zwavelmeer, de rook en de post-apocalyptische bomen leveren een bijzonder setting op. Met onze gasmaskers op lijkt het of we rechtstreeks uit Mad Max komen."
Als je de krater weer uit komt moet je linksafslaan.
Na een klein kwartier lopen kom je bij de eerste boompjes aan. Ze zien er tof uit, maar er zijn ook al wat mensen aan het fotograferen dus we besluiten door te lopen. Bij de tweede set bomen weten we het zeker. Dit is de plek. De bomen hebben een fantastische vorm en lijken in zekere zin gemaakt als een soort ligstoelen. Het is voorbestemd.
Het Duivelse Goud - Leven van een Locale Mijnwerker
Werken in de giftigste vulkaan is geen pretje. In de vulkaan wordt zwavel gewonnen. Het stinkende gele zwavel wordt ook wel ‘Het Duivelse Goud’ genoemd. Het delven ervan is zwaar werk. De mijnwerkers in Mount Ijen worden doorgaans dan ook niet ouder dan 50 jaar en dragen meestal ook geen mondbescherming.
We spreken even met Sahron. Een mijnwerker die dagelijks ‘Het Duivelse Goud’ delft uit de krater. Met 75 kilo zwavel op zijn rug klimt hij de krater uit om daarna de berg af te dalen en het gele goedje af te leveren. Een enorme tocht die hij tweemaal per dag loopt. Met een gasmasker loopt hij overigens niet.
Voor elke kilo zwavel ontvangt hij € 0,06.
Toch is Sahron niet ontevreden over zijn baan. Hij verdient daarmee dagelijks ongeveer 12 euro wat nog steeds meer is dan de vele boeren in de omgeving Banyuwangi.
Ruim 300 mijnwerkers werken dagelijks in de krater. Ze werken vaak voor de toekomst van hun familie en hopen dat hun familie betere en andere kansen krijgt op betaald werk in de toekomst. Voor deze mensen zou meer toerisme juist een uitkomst zijn.
Hoe kom je er?
Als je in Bali bent kun je via Denpasar vliegen naar Banyuwangi. Wij regelden alles met Dialoog Hotels en zij haalden ons op op het vliegveld en regelden de hele tour.
De ideale manier voor een avontuurlijke trip vanuit Bali. Je vliegt in een half uurtje naar het vliegveld van Banyuwangi. Na ee uurtje rijden kom je dan aan bij een heerlijk hotel. Dat kun je ook gebruiken want je wil er op tijd in liggen voor je de vulkaan beklimt en de dag erna wil je waarschijnlijk ook wel wat uitrusten.
Denpasar
Banyuwangi
Voor slechts 60 euro vlieg je al retour.
Wat kost het?
Als je besluit om dit te vanuit Bali te doen kost het je ongeveer het volgende.
Deel dit Artikel
Hoe vond je dit artikel? Ken jij iemand die niet vies is van avontuur en dit op zijn Bucketlist moet hebben. Deel het dan met hem of haar op Facebook.
Hi, wij zijn Mark & Judith
Twee gepassioneerde reizigers die van onze hobby ons werk hebben gemaakt. We reizen fulltime de wereld over om te fotograferen, video’s te maken en verhalen te vertellen over onze avonturen. We hopen dat we je met onze website mee kunnen nemen in onze reisavonturen.
